maandag 28 april 2014

Heksendames deel 3

foto: Carolien
 
 
Hoi Hoi,

Macrobiotisch heb ik nooit zo goed gesnapt. Wel eet ik al jaren min of meer strikt vegetarisch. Dat betekend geen vlees en af en toe zondingen met vis. Hoewel ik dat eigenlijk ook steeds minder eet. Wat mijn moeder dan weer niet mag weten, want dan gaat ze zich weer zorgen maken en me vol stoppen met vis als ik bij haar ben. ;)

Ik had het net met een collega over een vriend van haar die van zijn moeder geen rode snoepjes mocht eten omdat dat niet goed zou zijn voor weet ik het wat. Toen mama 20 jaar later weer zwanger werd was haar mening veranderd en mocht de tweede leg wel rode snoepjes eten. Wat een soort van trauma voor die vriend is. Want met zusje lief gaat het toch ook gewoon goed, en die mag wel rode snoepjes. Ik heb haar gezegd dat ze tegen die vriend maar moet zeggen dat rode kleurstof vaak gemaakt is van geplette luizen. Dan vind hij het vast minder erg dat hij de rode snoepjes moest laten staan.

De film over Lucia de B was werkelijk om te janken, en dat deed ik dan ook maar. Als meisje, toen haar zaak speelde zei ik al verontwaardigd tegen mijn moeder dat dat helemaal niet kon, en dat ik zeker wist dat die vrouw dat niet gedaan had. Helaas besloten rechters anders. Onbegrijpelijk. Ik kan me gewoon zo slecht voorstellen hoe het is om haar te zijn. Meer dan zes jaar onschuldig opgesloten zitten. En waarom? Omdat iemand een foute berekening in een statistiekje heeft gemaakt.  Ondertussen moest ik die hele film denken aan dat vreselijke witte servies. Lucia en mijn moeder hadden een tuin op hetzelfde volkstuinencomplex. Waar mensen ook allerlei vrijwilligerswerk konden doen. Je kent het wel, computerles aan ouderen, bardienstjes, dat soort dingen. Lucia kocht voor de vaste klanten mooie gebloemde kopjes. Ze had genoeg wit servies gezien voor de rest van haar leven zei ze. Toen had mijn moeder nog geen idee dat Luuc, Lucia was. Ik gun die vrouw een leven vol met gebloemde kopjes.

Mijn moeder figureerde trouwens ook nog in de film. Maar ik heb haar niet gezien. Wist ook niet zo goed waar ik op moest letten. Behalve dan op dat het een ziekenhuisscene was. Maar zoals je je kunt voorstellen waren die er best veel.

Ik raak trouwens ook altijd de klus kwijt van die feestdagen. Dat het dan voor je gevoel nog maandag is, maar eigenlijk al dinsdag is. Waar ik overigens ook de klus van kwijt raak zijn de dingen die je geacht wordt te doen tijdens de feestdagen. Tot een jaar of twee geleden ging je op tweede paasdag naar de meubelboulevard omdat de rest dicht was. Nu zie ik overal gourmetschotels liggen, en vragen collega's "jij gaat zeker niet gourmetten met de Pasen he?". Ze beginnen me te kennen. Nee, ik eet een ei met Pasen. Ik wil het nog wel verven ook (of nu ja met washitape versieren), maar gourmetten? Serieus? Wat zouden die mensen met hemelvaart doen? Of goede vrijdag? Hoe lang duurt het nog voordat je daar ook speciale gourmetschotels voor kunt kopen? Of ook leuk, gourmetten voor 2, met Valentijnsdag, met in hartjes geknede hamburgertjes en zo. Nu ja, ik draaf door. Je snapt mijn punt zo ook wel denk ik.


Liefs,

Laura
 
....................................................................................................................................................................
 
Heerlijk dat je even doordraaft,

Mijn aandacht blijft even hangen bij 'ik gun die vrouw een leven lang gebloemde kopjes' over Lucia de B.
Klinkt heel indrukwekkend, die film, zeker als je het toch een soort van zijdelings en paralel van dichterbij hebt meegemaakt zoals jij.
Nog geen film voor mij, wilde ik schrijven, maar ik kan beter uit de voeten met waarschijnlijk nog een film die ik nooit ga zien. Want met  al wel veel meer incasseringsvermogen dan tijdens het begin of episch centrum van mijn burnout, zijn er nog steeds talloze emofilters down, en moet ik vreselijk goed uitkijken met wat ik wel en niet lees of kijk. En het is nog maar de vraag of dat substantieel verbeteren gaat want pre burnout was ik ook altijd al een gevoelig zieltje.
 
Lees hier de volledige brief van Carolien!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten