zaterdag 25 januari 2014

Uit de oude doos, zelfportret in het vondelpark

Het is zaterdag en dus weer tijd voor een foto uit de oude doos. Want ook al plog ik dan al een hele week en worden jullie vast helemaal gek van al die foto's, ik vind het nu ook wel eens leuk om een rubriek door te zetten. Om iets van structuur te vinden in mijn bloggers bestaan. Zodat jullie, ja jij, en jij, daar op die stoel ook eens weten waar ze aan toe zijn.

Dit keer neem ik jullie niet zo heel ver mee terug de tijd in. 14 mei 2011 staat er op Facebook bij de plaatsingsdatum. En ik vermoed dat dat vrij dicht zit bij de datum waarop de foto's ook echt gemaakt zijn. In het Vondelpark met de Gitarist die ik toen nog maar net kende.

Waarom ik vandaag dan toch voor deze foto koos? Dat zit zo, de foto koos mij. Een vriend van de Gitarist vond het nodig om uit deze serie een foto van grappig commentaar te gaan voorzien. Waardoor er ineens heel veel mensen iets van de foto vonden. Ik zelf natuurlijk ook. Want dat semi nonchalante plukje in mijn oog staat natuurlijk wel heel erg sexy. Zoiets moet ik echt weer met mijn haar gaan doen.


Google+ of google drive, ik kan dat nooit zo goed uit elkaar houden vind het ook nodig om van alles met mijn foto's te doen. Sneeuw plakken op strand foto's. Collage's maken. Je kunt het zo gek niet bedenken of google doet het mijn foto's aan. En besloot dat dus met bovenstaande foto's te doen, precies nu. Kennelijk is het dus tijd om aan de wereld te laten weten dat ik weleens in het Vondelpark kom, en dat ik ook toen, in 2011 al selfies maakte. Alleen had dat toen nog niet zo'n verschrikkelijke naam nodig. Je noemde het gewoon zelfportret. Niets mis mee lijkt mij zo! 

En uhhhh als ik die foto's zo zie krijg ik zin in zomer, en foto's in het Vondelpark. Jullie ook? 

Plog vrijdag 24 januari


Mijn dag begon zoals gewoonlijk met het innemen van 2 vitamine d3 pillen. En ik maar denken dat ik geen ochtendritueel heb. Waarschijnlijk was dat ook zo tot de d3 in mijn leven kwam. Ik bleek hier en te kort van te hebben wat voor allerlei klachten zorgde. Nu sta ik eigenlijk nogal sceptisch tegenover pillen. Ik bedoel je kunt toch ook gewoon gezond eten? Maar vitamine d3 is nogal lastig uit voeding te krijgen. En het helpt echt. 

Wegspoelen met de thee van gisteren avond werkt ook echt. Zeker als je mok groot genoeg is om je in te verstoppen. Deze mok heb ik trouwens gekregen omdat ik er over blogde. Toch cool hoe je spullen kunt krijgen door bloggen. Zelfs als je geen beauty blogger bent. Al komt het dan alleen wel veel minder vaak voor. Twee keer in de 6 jaar of zo :P 

Iedere dag loop ik langs deze gigantische spiegelwand. Meestal wil ik er heel snel langs rennen omdat ik zo vroeg in de ochtend echt niet wil weten hoe ik eruit zie. Maar vandaag kan ik er best mee door. (En op vrijdag begin ik later dan op andere dagen, geen peuterspeelzaal betekend minder stress) 

Toch niet vroeg genoeg opgestaan om echt te ontbijten dus grijp ik iets eetbaars mee voor onderweg. Misschien moet ik toch maar eens van die semi gezonde repen gaan kopen voor gevallen zoals deze. 

Vandaag geen regen. Er is zelfs een zonnetje te zien. Dus ga ik lopen naar mijn werk. Het speelt ook mee dat er geen andere manier is om op deze locatie te komen. Er rijd niet eens een bus. Zo'n Vinex wijk waarin iedereen drie auto's heeft. Dus wie heeft er openbaar vervoer nodig?!?!

De brug met de kleurtjes, dat betekend dat ik er bijna ben. 

Victor veilig, dat betekend dat hier veel kinderen wonen. Die kinderen hebben ook ouders (met drie auto's) maar die vergeten vaak dat andere mensen ook kinderen hebben en dat het handig is daar niet overheen te rijden. Victor herinnert die ouders daaraan. 

Even een kopje thee. De combinatie van vruchten ziet er heel smerig uit. Maar misschien is het wel heel erg lekker. 

Gisteren heb ik mijn nagel heel erg ingescheurd tijdens het kasten in elkaar zetten. Gelukkig heb ik hele coole pleisters. 

Op de BSO aangekomen bleken we met te veel mensen te staan. Ik had te veel uur gemaakt. Dus kon ik eerder weg. Onderweg naar huis kwam ik dut super leuke rokje tegen, leuk voor mijn nichtje dacht ik. Dus appte ik een foto naar haar mama. 

Zij waren er unaniem over eens dat de roze veel leuker was dan die met sterretjes. Ik ben het daar niet zo mee eens. Maar goed, als mevrouw een roze wil krijgt ze een roze.

Vandaag laat ik met niet van mijn plan afbrengen, ploggen of niet, ik wil pizza! 

Ondertussen stuurt mijn vader me een foto op van het behangetje dat hij in de babykamer aan het plakken is van de baby die ik eerder al showde. Dat betekend dat hij nog niet klaar is met klussen bij mijn zusje en dat ik dus zelf mijn resterende kast(en) in elkaar moet zetten. 

Dat kan ik best, kijk maar! 

Stiekem ben ik toch wel blij dat Aldo aanbied dat hij wil komen helpen. Hij vind zoveel geld aan kasten uitgeven maar een beetje zonde van je geld. Weet je hoeveel reizen je daar van kunt maken? Ergens heeft hij natuurlijk best een punt. 

Met zijn hulp gaat het wel een stuk sneller. Kijk maar. dit begint al best op een kast te lijken. 

Zoooo eindelijk mijn pizza, die ga ik eens lekker in bed eten, terwijl ik televisie kijk op mijn laptop. Want van kasten in elkaar zetten wordt je moe. 

En toen viel ik heeeeeeeeeeeel vroeg in slaap om midden in de nacht weer wakker te worden. Die tijd heb ik maar benut om de boekenkasten verder in te richtten. Jammer dat ik wel het telefoontje van de Gitarist gemist had. 





donderdag 23 januari 2014

Alweer een plog

Ja, daar zijn ze weer, de twee vitamine d3 pillen als ontbijt. 

Vandaag weggespoeld met koude thee van gisteren avond.Zo gaat het eigenlijk meestal. 
De mok heeft stippen, maar in dit geval betekend dat niet perse dat 'ie leuker is dan mijn andere mokken, ik heb gewoon heel veel hele leuke mokken. De thee heet "even bij komen", dat kan wat mij betreft ook op ieder moment van de dag. Als iedereen nu al bijkomend de dag zou beginnen.....

Normaal loop ik het laatste kwartiertje naar de peuterspeelzaal, maar het is snertweer, dus ik neem de bus. Ha! 

Zo zie ik eruit als ik op een snertweerdag in de bus zit. Ik moet zeggen dat ik mezelf weleens gezelliger heb zien kijken. 

De bushalte waar ik uit stap heet Heksendans, dat vind ik leuk. 

Relaxt, mijn collega heeft de puzzeltjes al klaar gezet. 

Wantjes knutselen, want het thema is winter, en in de winter is het koud en dragen we wanten. Dat u het even weet. 

Boekje lezen, ik kom er ook in voor, ik ben mijn vogel kwijt, maar Anton tovert hem weer terug, want Anton kan toveren. 

Zo peuterspeelzaal weer klaar op naar de overblijf. Aangezien de overblijf aan de andere kant van Capelle is ben ik heel blij dat mijn lieve collega me op komt halen. Zonder haar zou ik iedere dag te laat komen. 

Ik eet snel een boterhammetje met de kinderen mee. Overigens heb ik absoluut geen invloed gehad op het gestippelde servies dat onze organisatie voor iedere locatie heeft aangeschaft. 

Vroeger was dit de BSO, maar nu ziet het er meer uit als een spookhuis dan als een BSO. Ik mis dit gebouw soms best wel.

Er kwam een meisje trakteren, of ik ook een rood zakje wilde waar je dronken van word. Daar had ik wel oren naar!!!

Oh, is het alweer zo laat, kantoorwerkzaamheden inruilen voor het ophalen van een kindje. 

Pindasnoeren buiten hangen. Misschien komt de winter vanzelf als we maar genoeg winterse dingen doen. 

Spons, water, vuur spelen, een hilarisch spel! 

Als ik naar huis mag is het nog steeds snertweer. We zijn inmiddels 10 uur verder. 

Ondertussen heeft mijn moeder, de heldin, in mijn huis zitten wachtten tot mijn meubels geleverd zouden worden. Dat is nog eens fijn thuis komen. (en bedankt mam) 

Met een beetje water, een bouillonblokje en pittige Mexicaanse saus wordt het restje pastasaus van gisteren vandaag een lekker soepje. Vooral die Mexicaanse saus maakt het herbruiken van dit soort kliekjes mogelijk. Eigenlijk zou iedereen dit in huis moeten hebben. Ik heb alleen geen flauw idee waar, anders dan in Mexico, je deze saus zou kunnen kopen. 

Ondertussen is er versterking aangekomen om me te helpen met het in elkaar zetten van mijn kasten. 

Twee uur later staat er wel geteld een kast. Nog twee te gaan! Maar dat bewaren we graag voor een andere keer. Want het is al laat en we zijn moe, en we moeten verstandig zijn en op tijd gaan slapen om morgen weer naar ons werk te kunnen en zo. 



Zijn jullie mijn plogs al zat?!?













woensdag 22 januari 2014

To plog

Mijn eetpatroon van gisteren zorgde dat er mensen die ik helemaal niet ken (Bas), of alleen virtueel ken (Elja) een mening gingen vormen over wat ik eet. Nu snap ik waarom al die ploggers van die gezonde dingen voor hun ontbijt eten, en nooit eens een koude pizza van de avond ervoor naar binnen stouwen. (En als ze dat al wel doen houden ze dat zorgvuldig buiten de foto's. 

Om commentaar te voorkomen, en omdat ik veel te vroeg wakker werd en ook omdat het nog over was van mijn lunch van gisteren en je geen producten mag verspillen van Arie Boonsma ontbijt ik vandaag dus met een broodje, een kopje thee, en 2 vitamine d3 pillen. 

Omdat ik gisteren avond nog in bad geweest was (u weet wel in verband met babyspuug in mijn haar) was ik aanzienlijk minder tijd kwijt in de badkamer. Een borstel door mijn haar en in over mijn tanden en klaar is Laura. Van zo'n cupcake tandenborstel wordt iedereen toch meteen blij. Bij gebrek aan stippen word ik van cupcakes ook erg blij. Gisteren wilde ik trouwens nog wat Jordan design tandenborstels kopen. Maar ik kan ze nergens meer vinden. Dus moest ik een stomme blauwe kopen. Snappen ze de urgentie dan tandenborstels met cupcakes dan niet?!?!

Omdat ik mijn haar al thuis geborsteld had, had ik nu even tijd om een boek te lezen. Jammer genoeg is dit echt het laatste deel van de zesdelige trilogie. (ja, de logica ontgaat mij ook)

Even uitchecken en aan het werk. Omdat het heel druk en chaotisch was mis je de foto's waarbij ik als een kip zonder kop door de school heen rende om te inventariseren wat er nog besteld moest worden. De inval die ik aan vroeg en allerhande regel dingen. Daardoor lijkt het dus alsof mijn werk alleen maar bestaat uit spelen. 

Memory voor gevorderde

Ik ben er niet zo heel erg goed in. Dat kun je zien aan het feit dat mijn krokodil een heel stuk minder lang is dan de krokodil van mijn tegenspeler. Mijn tegenspeler is dus wel goed in dit spel. Overigens heeft het niets met het voorleesontbijt te maken dat wij een spelletje met een krrrrokodil spelen. (ik zeg het er maar even bij) 

Dat we krentenbollen eten heeft dan weer alles te maken met het voorleesontbijt. Peuters houden kennelijk niet van krentenbollen. Dus mochten wij hun restjes van het ontbijt als lunch opeten bij de BSO. 

Omdat de zon scheen gingen we buitenspelen. 

Om daarna gezellig de film op Zapp te kijken. Iets over een opa in het ziekenhuis en kleinkinderen die wegliepen omdat ze niet naar Ibiza wilde verhuizen ofzo. Ludo en Janine van GTST speelde ook nog een rolletje in de film.
Er werd ook met klei gespeeld

En met de Piano

En met de betoverde doolhof, al heet het hier gewoon Doolhof, en gingen mijn collega's me uitlachen omdat ik het de betoverde doolhof noemde. Maar google leerde ons dat het vroeger dus echt wel de betoverde doolhof heeft geheten. DUS! Oh ja, dit verloor ik natuurlijk ook. 

Nog even snel naar de wc voordat we naar huis gaan. Anders moet ik vast weer heel nodig plassen als ik in de metro zit. (Van die praktische dingen die je leven aangenamer maken, als je ze tenminste niet vergeet)

Weer verder lezen in mijn boek, daar had ik nu de hele dag al zin in


Een briefje op de deur van de buurvrouw. Geen probleem, natuurlijk wil ik dat pakje voor de deur zetten. 

Ik schrijf maar een lief briefje terug. Zeg er maar niet bij dat ik me een ongeluk schrok van die postbode die heel erg vroeg aanbelde. Eigenlijk wilde ik niet open doen, omdat ik niemand verwachte. Maar hij had me al horen lopen. *zucht*

Daar staat dat pakje dan, eenzaam voor de deur te wachten. Ik hoop dat de buurvrouw snel thuis komt. 

Ik ging naar de supermarkt voor een pizza en kwam thuis met dit. Ergens ging er iets mis. 

Even de vaatwasser volproppen

In de pan ziet dat er dus zo uit. Lijkt helemaal niet op een pizza!

Onder het koken raak ik op Facebook in gesprek over dr. Martens. Dit zijn de mijne allemaal op een rijtje. Ik heb ze ook gehad in zwart zonder stalen neuzen, groen, bordeaux rood en cowboylaars model. <3 


Oh ja, ik was aan het koken, zo ziet het er dus uit op mijn bord. Lijkt nog steeds niet op een pizza. 

Daarna had ik voor mezelf allerlei minder spannende klusjes bedacht, zoals dat ik zou gaan strijken en zo. Maar ik moet morgen heeeeeeeeeeeeeeel vroeg op, dus ik doe lekker helemaal niets meer. 

xxxx
Miss Artemis